خیانتی در پشت پرده!
تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۰۲۵۲۷
« چه تصمیمی باید میگرفت؟ صبر میکرد تا موشکهای کره شمالی از راه برسند؟ خبری از حاجیزاده و روند تحویل موشکها نداشت. به دلایل امنیتی قرار گذاشته بودند تا مشکل حادی پیش نیامده، تماس تلفنی نداشته باشند. حتی اگر موشکها هم به این زودیها میرسیدند، قرار بود سکوها از راه دریا بیایند...»
به گزارش خبرنگار ایمنا، کشورمان درحالی به یکی از قدرتهای موشکی جهان تبدیل شده است که قدمت تشکیل یگان موشکی ایران به ۴۰ سال نمیرسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
فائضه غفارحدادی در کتاب «خط مقدم» به روایت داستانی چگونگی تشکیل یگان موشکی ایران به فرماندهی حسن طهرانیمقدم پرداخته؛ در بخشی از این کتاب آمده است: «کلیدهای حساس را چه میکردند؟ کلید حساس چیزی نبود که بشود آن را از بقالی خرید یا اینکه شبیهش را در کارگاه جوشکاری فلان جا ساخت. بدتر از همه اینکه نمیدانست این غافلگیری و شاهکارها به همین خرابیها محدود میشود یا هنوز هم ادامه دارد؟
با دست شقیقههایش را مالش داد. فکرش هم عذابآور بود. تمام امیدهایش در یک لحظه بر باد رفته بودند. به مردمی فکر میکرد که منتظر بودند ایران با موشکهایش جواب صدام را بدهد و از شدت حملات بر شهرها کم بشود. خبرش را داشت که چطور توی نماز جمعهها و تشییع شهدا همگی با هیجان شعار موشک جواب موشک سر میدهند و در جمعهای خصوصی و عمومی با تعریف کردن از موشک زدنهای ایران احساس غرور میکنند.
چه تصمیمی باید میگرفت؟ صبر میکرد تا موشکهای کره شمالی از راه برسند؟ خبری از حاجیزاده و روند تحویل موشکها نداشت. به دلایل امنیتی قرار گذاشته بودند تا مشکل حادی پیش نیامده، تماس تلفنی نداشته باشند. حتی اگر موشکها هم به این زودیها میرسیدند، قرار بود سکوها از راه دریا بیایند و کمکم تا رسیدنشان دو ماه طول میکشید. از همه بدتر اینکه آقایهاشمی گفته بود اگر به تجهیزاتشان دست بزنند و نتوانند پرتابی انجام بدهند، رابطه با لیبی خرابتر از این میشود. لیبی به جز موشکی در سایر زمینهها هم به ایران کمک میکرد و اگر این اتفاق باعث میشد که همه کمکهایش را قطع کند، چه؟
جواب آقایهاشمی را چه میداد؟ پیش همه به او قول پرتاب داده بود آن هم برای همین امشب. به آقامحسن هم قول داده بود خاطرش را جمع کرده بود که نیروهایش میتوانند پرتاب کنند.
حالا هرچقدر هم که به آنها بگوید خرابکاری شده و قطعههای مهم را برداشتهاند، آنها که از نزدیک در جریان نبودهاند؟ شاید قبول نکنند و بگویند خب یه طوری درستش میکردین. حتی اگر قبول میکردند هم فرقی نمیکرد. مهم آن قولی بود که به آنها داده بود و حالا نمیتوانست انجامش بدهد.
مهم مردم بیگناهاند که امیدشان ناامید میشود؛ بدون اینکه بدانند در پشت پرده چه خیانتی شده است. مهم آن است که اگر صدام سکوت موشکی ایران را ببیند، خیالش راحت میشود که قذافی به اعراب خوشخدمتی کرده و او هم با خاطری آسوده حمله به شهرها را چند برابر میکند. حسنآقا همینطور قدم میزد و فکر میکرد. غروب نزدیک بود تا شب باید تصمیمش را میگرفت تا بتواند آن را همراه خبر لغو پرتاب امشب از طریق آقامحسن به آقایهاشمی اطلاع دهد.
دو راه بیشتر پیش پایش نبود، یکی اینکه موقتاً تا آمدن سکوهای کرهای، پرتاب موشک نداشته باشند که علاوه بر همه ضررهایی که محتمل بود، مسلماً دل مردمی که از هیچ چیز خبر نداشتند، مکدر و غرورشان جریحهدار میشد، دیگر اینکه به همراه نیروهایش آستین بالا بزنند و سعی کنند تا عیب و ایرادها را
برطرف کنند و با راهاندازی دوباره موشکی دل مردم و امام را شاد کنند که البته احتمال موفقیت این کار شاید ده درصد هم نبود. سوریها که چندین و چند سال اپراتوری موشک را کرده بودند، برای باز کردن یک پیچ کارشان گیر روسها بود. خود لیبیاییها هم هیچ وقت به موشک خراب دست نمیزدند و به محض اینکه موشکی خراب میشد آن را دفن میکردند. آن وقت، آنها که تا حالا به تنهایی اپراتوری موشک را هم نکرده بودند، چه طور میتوانستند عیب و ایرادهایش را برطرف کنند؟ آن هم در یک مدت کوتاه و با این تعداد نیروی کم و بدون تجهیزات کارخانهای و پشتوانه علمی. حسنآقا نگاهی به افق سرخ و سیاه انداخت. یاد پادگان شهید منتظری افتاد که غروبهای قشنگی داشت. لابد اگر هنوز آنجا بودند، همین لحظهها صدای اذان مغرب از سمت پادگان آموزشی بلند میشد، اما اینجا پادگان امام علی (ع) بود و همه بچهها در آمادهباش کامل و هر کس مشغول انجام کاری. در چنین شرایطی فقط وقت نماز و همین صدای اذانی که نمیآمد، میتوانست بچهها را یک جا جمع کند. حسنآقا به سمت نمازخانه حرکت کرد. مثل همیشه با وضو بود.
بعد از نماز جماعت حسنآقا جلو آمد و رو به نیروهایش ایستاد. قیافههای گرفته و برخلاف همیشه مغموم بچهها را یکی یکی از نظر گذراند. انگار کشتیهای همهشان یک جا غرق شده بود. خودش هم دست کمی از آنها نداشت. خبر احتمال خرابکاری مثل برق و باد در پادگان پیچیده بود و دستوبال همه را شل کرده بود. انگار این نیروهای وا رفته همانهایی نبودند که دیروز مثل بمب انرژی از جلسه با آقایهاشمی پر از اراده و انگیزه وصفنشدنی خارج شده بودند.
کد خبر 641138منبع: ایمنا
کلیدواژه: دفاع مقدس جنگ تحمیلی يگان موشکي ايران شهيد حسن طهراني مقدم کتاب خط مقدم شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق آقای هاشمی موشک ها حسن آقا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۰۲۵۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فو فایتر؛ چشم تیزبین پنتاگون در مدار زمین برای ردیابی موشکها
آژانس توسعه فضایی (Space Development Agency) آمریکا به تازگی اعلام کرد که شرکت میلنیوم اسپیس سیستمز (Millennium Space Systems) قرار است ماهوارههای دفاع موشکی پروژه فو فایتر (FOO Fighter) را توسعه دهد. طی قراردادی به ارزش ۴۱۴ میلیون دلار، میلنیوم اسپیس سیستمز هشت ماهواره برای ارائه «کنترل آتش» سامانه دفاع موشکی زمینی را ارائه خواهد کرد.
به گزارش عصرایران، به طور کلی، کنترل آتش شامل فناوریهای مختلفی مانند رادار یا حسگرهای دیگر، کامپیوترها و تسلیحات را در یک سامانه منسجم ترکیب میکند که توانایی شناسایی تهدیدات و اهداف را فراهم کرده و سپس سلاحها یا دیگر اقدامات متقابل را به سمت آنها هدایت میکند.
تحویل فو فایتر تا سال ۲۰۲۷
میلنیوم اسپیس سیستمز که در مالکیت شرکت بوئینگ قرار دارد باید این ماهوارهها را تا سه ماهه اول سال ۲۰۲۷ تحویل دهد. این پروژه با نام کامل Fire-Control On Orbit-Support-To-The-War Fighter یا به اختصار فو فایتر بخش مهمی از زنجیره کشتار دفاع موشکی پنتاگون را تشکیل خواهد داد.
نمونه اولیه مجموعه ماهوارههای فو فایتر دارای دوربینهای الکترواپتیکال و فروسرخ برای ارائه گزینههای جدید کنترل آتش است.
حسگرهای کنترل آتش، آنهایی هستند که قادر به ردیابی اهداف با دقت بالا و ارائه مختصات دقیق برای جنگندهها یا سامانه تسلیحاتی روی زمین - در این مورد، رهگیرهای دفاع موشکی - هستند.
این ماهوارهها به شناسایی، هشدار و ردیابی دقیق تهدیدات موشکی پیشرفته، از جمله سامانههای موشکی ابرصوت کمک خواهند کرد. هدف نهایی افزایش قابلیتهای جهانی کنترل آتش است.
ماهوارههای فو فایتر با افزایش برد تشخیص موشکهای ابرصوت ارتفاع پایین، در مقایسه با موشکهای بالستیک قاره پیما، زمان هشدار را برای شناسایی و پاسخ به تهدیدات ابرصوت افزایش میدهند.
در شرایطی که در اصل شبیه به مجموعه لایه ردیابی (Tracking Layer) است، اما ماهوارههای فو فایتر مجزا هستند. مجموعه لایه ردیابی فقط برای نظارت بر موشکهای ابرصوت با قابلیت مانور بالا بهینه شده است.
به گفته درک تورنیر، مدیر آژانس توسعه فضایی، برنامه فو فایتر نمایشی عملیاتی از تلاشهای کنترل آتش ارائه میکند که جدا از تلاشهای جاری هشدار/ردیابی موشک و دفاع موشکی ما، اما مکمل آنها است.
ماهوارههایی برای افزایش قابلیت های دفاع موشکی
اگرچه جزئیات این پروژه بیشتر محرمانه باقی مانده است، درک تورنیر در جریان اجلاس نیروی هوایی ۲۰۲۳ فاش کرد که ماهوارههای فو فایتر برای نظارت بر چند تهدید نامشخص که مجموعه لایه ردیابی در حال حاضر به آنها رسیدگی نمیکند، توسعه مییابد.
تورنیر به این نکته نیز اشاره داشت که در صورت موفقیتآمیز بودن آزمایش، فناوری حسگر کنترل آتش در ترانش ۳ (Tranche ۳) و ترانش ۴ (Tranche ۴) مجموعه لایه ردیابی، ماهوارههایی که قرار نیست به ترتیب تا سال ۲۰۲۸ و ۲۰۳۰ پرتاب شوند، گنجانده میشود.
به گفته جیسون کیم، مدیرعامل میلنیوم اسپیس سیستمز، پروژه فو فایتر برای مقابله با تهدیدات پیشرفته طراحی شده است. این یک ماموریت حیاتی است که به محافظت از آمریکا و متحدان این کشور در برابر تهدیدات پیشرفته کمک خواهد کرد.
آژانس توسعه فضایی در درخواست اولیه خود قصد داشت توسعه ماهوارههای فو فایتر را به بیش از یک توسعه دهنده ارائه کند. با این وجود، این طرح تغییر کرده و میلنیوم اسپیس سیستمز به عنوان تنها توسعه دهنده این پروژه انتخاب شده است.
به گفته آژانس توسعه فضایی، این مرکز پیشنهادهای دریافت شده پس از فراخوان را ارزیابی کرده و تشخیص داد که انتخاب یک توسعه دهنده بهترین گزینه ممکن است.